วงดนตรีในแต่ละยุคสมัย

วงดนตรี หรือการแสดงดนตรีนั้นจัดเป็นศิลปะแขนงหนึ่ง วงดนตรีในประเทศไทยเริ่มมีตั้งแต่สมัยสุโขทัย เป็นสิ่งที่อูย่คู่บ้านคู่เมืองไทยมากอย่างยาวนาน ซึ่งในสมัยก่อนนั้นวงดนตรีจะมีแค่วงดนตรีไทย ที่ใช้ในสมัยก่อนจะเรียกว่า “วงแตรสังข์” จะใช้ในการบรรเลงในงานราชพิธีต่างๆ และ “วงมโหระทึก” จะใช้แสดงในงานมหรสพต่างๆ ความก้าวหน้าของวงดนตรีนั้นเริ่มมีการพัฒนาก้าวหน้า ในสมัยรัชกาลที่ 1 และ รัชการที่สอง เริ่มมีการบรรเลงวงปี่พาทย์บรรเลงเพลงเสภาต่างๆ จนมาถึงวงดนตรีในสมัย รัชกาลที่ 4 ที่มีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว ได้รับอิทธิพลจากชาติตะวันตก มีการรับเอาการบรรเลงเพลงจากแตรวง ได้ถือกำเนิดวงดนตรีลูกทุ่ง ที่พัฒนาขึ้นมาจากแตรวงนั้นเอง จากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่า ยุคสมัยของดนตรีนั้นได้มีการพัฒนาขึ้นมามาก โดยการพัฒนาของดนตรีนั้นส่วนใหญ่จะได้รับอิธทธิพลงมาจากชาติตะวันตก

วงดนตรีสริงไทย เกิดขึ้นในประมาณปี 2503 ได้รับอิทธิพลจากชาติตะวันตกเช่นกัน วงดิอิพอสซิเบิล ถือได้วงดนตรีที่ได้รับความนิยมในสมัยนั้น มีการขับร้องเพลงร่วมสมัย จากนั้นวงดนตรีก็พัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ ซึ่งแนวเพลงในปัจจุบันนี้ได้รับอิทธิพลมาจากชาวเอเชียด้วยกัน โดยเฉพาะ เกาหลี และญี่ปุ่น มีการนำแนวและท่าเต้นต่างๆ มาประยุกต์เข้ากับเพลงสตริงบ้านเรา

วงดนตรีในสมัยนี้ นิยมนำเพลงลูกทุ่งมาผสมกับเพลงสตริง ทำให้เกิดแล้วเพลงใหม่ๆขึ้นมาและมีการนำวงดนตรีมาบรรเลงในโอกาสต่างๆ ยกตัวอย่างเช่น วงดนตรีสดลูกทุ่ง ที่ใช้บรรเลงในงานรื่นเริงเเบบไทยต่างๆ หรือ วงดนตรีโฟล์คซอง ที่นิยมนำมาบรรเลงในงานแต่งงาน เป็นต้น